BEDESTEN

Doğu Karadeniz’i Doğu Anadolu’ya bağlayan Tarihi İpek Yolu’nun alternatifi olarak gösterilen, Trabzon-Bayburt arasındaki Araklı-Dağbaşı Uğrak Yolu’nun iyileştirme çalışmaları ve Salmankaş Tüneli’nin tamamlanması halinde 60 yıllık rüya gerçek olacak.

Türkiye’yi kuzeyden güneye bağlayacak en önemli arterlerden biri olan, Trabzon-Gümüşhane-Bayburt-Erzurum ve İran hattındaki Tarihi İpek Yolu’nun alternatifi olarak gösterilen ve Trabzon’un Araklı ilçesi sınırlarından başlayıp Gümüşhane’den geçerek Bayburt’a bağlı Uğrak beldesine uzanan ”Araklı-Dağbaşı Uğrak Yolu”nun iyileştirilmesi amacıyla başlatılan çalışmalar devam ediyor. 

2 tünelin temeli Bakan Yıldırım'ın katılımıyla atıldı

Bu çerçevede 104 kilometre uzunluğundaki yolun Trabzon sahilinden itibaren 64 kilometrelik bölümü iyileştirilerek bir süre önce hizmete sunuldu.Kısa süre önce de engebeli ve aşırı eğimli yolun en kritik kesimini oluşturan 36 ile 40. kilometreleri arasındaki Salmankaş Geçidi’nde, her biri 4 bin 30 metre olan 2 tünelin temeli Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanı Binali Yıldırım’ın katılımıyla atıldı.

3 saat süren karayolu yolculuğu 1,5 saate düşecek

Tünellerin tamamlanması ve mevcut yolun iyileştirilmesiyle kış aylarında yoğun kar, çığ ve buzlanma sebebiyle 6 ay ulaşıma kapalı kalan yol yıl boyu hizmet verebilecek. Böylece Trabzon-Bayburt arasındaki güzergah 16 kilometre kısalacak ve bu iller arasında 2.5 ile 3 saat süren karayolu yolculuğu 1.5 saate düşecek.

İstanbul-Bağdat Demiryolu, Haydarpaşa Garı'ndan başlayarak Hicaz'a ulaşan tarihi demiryolu'dur. Ulaşımda günümüzde dahi önemini koruyan İstanbul-Bağdat-Hicaz demiryolunun yapımı sırasında Türk ve Almanlar ortak çalışmıştır.

1800’lü yılların sonunda Amerika Birleşik Devletleri, Rusya, İngiltere, Fransa ve İtalya gibi ülkelerin sömürgelerindeki petrol kaynaklarına sahiptiler. Alman İmparatoru Kayzer Wilhelm II petrol konusunu ele almış ve petrol ülkesine geçiş yapılamadığı sürece başarısız kalacaklarına inanıyordu. Bir proje ele alınmaya başlandı. Bu ortak projede Almanlar petrol kaynaklarını düşünürken zor durumdaki Osmanlılar için ise asker ve mühimmat nakliyesi öncelikliydi.

Baharat Yolu, eski çağlarda, Uzakdoğu'yu Batı'ya bağlayan ticaret yollarından biriydi. Baharat günümüzden binlerce yıl önce Doğu ülkelerinde kullanılıyordu. Orta Çağ Avrupası'nda soyluların sofralarına da girince çok önemli bir ticaret ürünü haline geldi, ama pahalı olması nedeniyle ancak varlıklı kimseler satın alabiliyordu. Aslında tarçın, kakule, zencefil ve zerdeçal satışına dayanan baharat ticaretine Çinliler Mîlat'tan önce başlamıştı.

Baharat, Doğu’dan Avrupa'ya iki ayrı yoldan gelirdi. Bunlardan biri Orta Asya üzerinden geçen İpek Yolu'ydu. Ama İpek Yolu asıl olarak eski çağlarda Çin ipeğinin Roma’ya taşındığı yoldu; diğer yol ise, Hindistan ve Seylan'dan (Sri Lanka) Kızıldeniz'deki Akabe Körfezi'ne, Yemen kıyılarına ya da Basra Körfezi'ne gelen denizyoluydu. Bu kıyılardaki limanlarda gemilerden boşaltılan baharat karayoluyla Fenike ve Filistin kıyılarına, Mısır'da İskenderiye'ye ve Karadeniz'e ulaştırılırdı. Sonra yine denizyoluyla Avrupa'ya taşınırdı.

Baharat üreten ülkelere doğrudan ulaşmanın yolları arandı. Sonunda Vasco da Gama 1498'de Ümit Burnu'nu dolaşarak Hindistan yolunu açtı. Kristof Kolomb Batı Hint Adaları'na, Macellan Güney Amerika'yı dolaşarak Doğu Hint Adaları'na vardı. Böylece baharat üreten ülkelere yeni yollar açıldı. Bunun sonucunda baharat ticaretinde Venedik tekeli kırılırken, tarihîl Baharat Yolu da önemini yitirdi.

Kürk Yolu

Hazar ve Bulgar ülkelerinden başlayıp, Ural, Sibirya ve Altaylar üzerinden Çin'e giden yol Kürk Yolu olarak adlandırılır. Türkler de bu yolun üzerinde olduklarından sansar, samur, kunduz, vaşak gibi av hayvanlarının kürklerinin ticaretini yapıyorlardı. Hazar ve Bulgar ülkelerinden başlayarak Ural-Güney, Sibirya-Altaylar-Sayan dağları üzerinden Çin’e ve Amur nehrine ulaşan yol da canlı bir ticarî faaliyete sahipti. İpek yoluna kuzeyden paralel uzanan bu ticaret yoluna “kürk-yolu” denilmektedir. Buranın asıl ticaret malları; sincap, sansar, tilki, samur, kunduz, vaşak vb. kürkleri idi. Başlıca tüccarlar da Ogurlar (Batı Türkleri) ile onlardan bir kol halinde gelişen Bulgar Türleri idi. Karadeniz kuzeyi düzlüklerinden Balkanlar’a giden Tuna Bulgarları bu defa Avrupa-Bizans yolunun hakimleri olarak iktisaden yükselmişler, Balkanlar ve Doğu Avrupa’da o devrin en zengin şehirlerini kurmuşlardı (Preslav, Pliska şehirleri).